Ο
υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης ουσιαστικά καπηλεύεται την εκτίμηση των
πολιτών για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές που στηρίζουν το δημόσιο σύστημα
υγείας
Ο Άδωνις Γεωργιάδης
έχει βαλθεί τις τελευταίες μέρες να μας πείσει ότι οι πολίτες είναι πολύ
ικανοποιημένοι με το δημόσιο σύστημα υγείας και αυτό αποδεικνύει πόσο
αποτελεσματική είναι η πολιτική που εφαρμόζει ο ίδιος και η κυβέρνηση και πόσο
άδικο έχουν και εμμονικοί είναι όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται, όποτε ο υπουργός
εμφανίζεται σε ένα δημόσιο νοσοκομείο.
Στην πραγματικότητα ο
Άδωνις Γεωργιάδης καπηλεύεται τη δουλειά και τον αγώνα των γιατρών και των
νοσηλευτών των δημόσιων νοσοκομείων, που παρά τις τραγικές ελλείψεις σε
υποδομές και την υποστελέχωση τα κρατούν όρθια.
Γιατί ναι, τα δημόσια
νοσοκομεία εξακολουθούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Εάν κάνεις περάσει την
πόρτα τους το πιο πιθανό είναι πώς θα έχει τη φροντίδα και τη νοσηλεία που
χρειάζεται για να γίνει καλά, όχι όμως αυτή που θα έπρεπε και του αναλογεί ως
φορολογούμενου και πολίτη μιας ευνομούμενης και πολιτισμένης χώρας. Το
επιστημονικό επίπεδο των γιατρών είναι ομολογουμένως ιδιαίτερα υψηλό, ιδίως στα
πανεπιστημιακά νοσοκομεία.
Μόνο που τα δημόσια
νοσοκομεία είναι στο όριο. Για διαλυμένο εθνικό σύστημα υγείας στην Ελλάδα κάνει
χαρακτηριστικά λόγο η Le Monde, στην κυριακάτικη έκδοσή της,
εστιάζοντας στην έλλειψη επενδύσεων και προσωπικού, ενώ ειδική αναφορά κάνει
στις χαμηλές αμοιβές που ωθούν τους γιατρούς να στραφούν στον ιδιωτικό τομέα ή
να φύγουν στο εξωτερικό. Ως απόδειξη της δυσλειτουργίας του ΕΣΥ, που
εξακολουθεί να βρίσκεται υπό κατάρρευση, παρά την εικονική πραγματικότητα που
επιχειρεί να εμφανίσει η κυβέρνηση, η Monde – εκτός και αν ανήκει και αυτή για
τον Γεωργιάδη στη «συμμορία της μιζέριας»- αναφέρει και το γεγονός ότι «οι
Έλληνες πληρώνουν περίπου το 33% των δαπανών υγείας από την τσέπη τους,
έναντι 15% κατά μέσο όρο για τους άλλους κατοίκους των χωρών του Οργανισμού
Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης».
Ο λόγος που τα
δημόσια νοσοκομεία δεν καταρρέουν είναι επειδή οι γιατροί και οι νοσηλευτές
καταβάλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες. Δουλεύουν παραπάνω ώρες, με εξαντλητικές
εφημερίες και προσπαθούν να βρουν λύσεις ακόμη και όταν οι υποδομές δεν τους
διευκολύνουν. Γι’ αυτό και εξακολουθούν να σώζουν ζωές.
Και όταν οι πολίτες
δίνουν καλή βαθμολογία στο ΕΣΥ και τα δημόσια νοσοκομεία, το κάνουν ακριβώς
γιατί αναγνωρίζουν τη δουλειά και τον αγώνα που κάνουν οι γιατροί και οι ο
νοσηλευτές. Από ευγνωμοσύνη σε αυτούς το κάνουν, και όχι γιατί αναγνωρίζουν ή
θέλουν να εξυμνήσουν το έργο του Άδωνι Γεωργιάδη και της κυβέρνησης. Για την
ακρίβεια όποτε ερωτώνται για τις επιδόσεις της κυβέρνησης στον ευαίσθητο και
κρίσιμο τομέα της υγείας, τότε οι απαντήσεις τους είναι πολύ πιο αρνητικές και
καταδικαστικές, κάτι που… διέφυγε της προσοχής (και) του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη που έσπευσε να πανηγυρίσει την αξιολόγηση από
ασθενείς και να μιλήσει για «ενθαρρυντική εικόνα» και «αποτελεσματικό ΕΣΥ».
Γιατί οι πολίτες
γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει, ποιος νοιάζεται για το δημόσιο και δωρεάν
σύστημα υγείας και τους ανθρώπους που πηγαίνουν εκεί και ποιος νοιάζεται για
την πολιτική του καριέρα και για την εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων.
Σε τελική ανάλυση το
ίδιο το γεγονός ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης -τον οποίο εργαζόμενοι στα νοσοκομεία
μάλλον εύστοχα τον χαρακτηρίζουν υπουργός Εμπορίου της Υγείας- θεωρεί… στήριγμα
του ΕΣΥ το ότι πλέον θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις υποδομές του δημόσιου ΕΣΥ
ιδιώτες γιατροί λέει πάρα πολλά για το πώς αντιμετωπίζει το βασικό κοινωνικό
αγαθό της δημόσιας υγείας.
